1. Wegmarkeringen...
Dit is er ene die niet mag worden onderschat. Die zondag toen we er met het gezin naartoe trokken, moesten we ook vaststellen, dat er weinig tot geen wegmarkeringen aanwezig waren, enkel de gekleurde MTB routes driehoeken met 2 balletjes als richting.
De wandelpaden daarentegen, zijn bijna, tot niet aangeduid buiten dan de hier en daar rondgestrooide planpanelen van het bos, verdeeld over een paar hoeken langs de paden. We raden aan om nooit de Hoge Venen in te gaan zonder wandelkaart, en geloof me als ik zeg, dat zelfs met een kaart u goed uit de doppen moet kijken, dat u de juiste weg inslaat. De GR573 bijvoorbeeld loopt door het nationale park in een cirkelvormige route, startend in Chenée in Luik. Dergelijke kaarten of gidsen kunnen u goed helpen bij uw wandeling. Een startpunt kiezen bijvoorbeeld, om u tijdens de wandeling naartoe oriënteren, zodat u geen route inslaat die van uw 12km lange wandeling een 40km wandeling maakt, die ervoor kan zorgen dat u in nood geraakt.
In de Hoge Venen kan dit zeker gebeuren. De Belg denkt dat alles dicht bij is, maar eens de grens over word alles een pak groter en uitgebreider dan in de Belgische provincies. Dat is zeker het geval in dit enorme, uiteraard prachitg domein. We kunnen u alleen maar waarschuwen, dat zonder kaart u met het beste oriëntatie vermogen toch zal/kan verloren lopen. Het nationale park is dan ook een moeilijke plaats om u te oriënteren, want hij ligt deels op de Belgische en deels op de Duits grondgebied.
U kunt best een startplaats kiezen zoals bijvoorbeeld, Peter Gensfeld, en van daaruit de trail benaderen, eerst langs het centraal gelegen pad. Dan kunt u vervolgens de kaart gebruiken om uit te maken welke richting u wenst uit te gaan. Laat ons u aanraden, van te beginnen met een kleinere route, de grotere routes gaan soms over de grens heen, en kunnen toch wel tegen 60km aanleunen. De meeste voorgestelde wandelingen in de Hoge Venen in de wandelgidsen, of op kaarten, zijn ingepakt, om u zodoende een paar uut wandelplezier te bieden. Deze zijn voor de starter meer dan voldoende om een intreden te maken in het tweede Nationale park van België.
2. Navigeren met de plaatselijke kaarten:
De Hoge Venen zijn in principe geen makkelijke bossen om in te vertroeven. De meeste routes zijn opgegeven aan de hand van plaatselijke soort info palen met daarop aangebrachte en uitv ergroote kaarten van het gebied, zoals ondermeer deze:
Deze weliswaar duidelijke info palen, zijn uiteraard in het Duits, en zelfs met een wandelgids op zak, bent u er niet steeds uit welke richting u nu best wandeld. Wij spreken van ervaring toen wij met een ROTHER wandelgids van de Hoge Venen ons op een 12km lange route wilde wagen. Het plezier van het zoeken is uiteraard ook leuk, maar weet dat dit park van dusdanige omvang is, dat u er werkelijk in kunt werloren geraken. Jaarlijks gebeurt dit wel één of 2 keren, dat de politie of hulpdiensten van de omliggende steden moeten uitrukken om met een zoektocht, de mensen op te sporen. Dit loopt niet altijd even goed af. U bent dus gewaarschuwd, de Hoge Venen zijn best te benaderen met een professionele wandelkaart.
Verder kunt u zich ook orienteren met zogenaamde paal standjes, maar de worden eveneens gebruikt voor mountainbike routes aan te geven:
3. Kaarten van het nationale park Hoge Venen
Sinds de tijd dat we bezig waren met het toevoegen van wandelkaarten van ondermeer het Beglisch grondgebied, kwamen uiteraard ook de Hoge Venen aan bod. SInds die tijd hebben de verschillende uitgevers die zich toespitsen op wandelkaarten en gidsen van Belgisch grondgebied al heel wat teweeg gebracht. Op deze pagina vind u wat u zoekt, een pagina die er nog niet lang geleden bij kwam, en dat door de grote vraag naar wandelingen in Belgisch Eifel - De Hoge Venen - De Vlaamse Ardennen - De Luxemburgse ardennen, deze zijn allemaal te vinden onder deze pagina: De Belgische Ardennen.